در پژوهش حاضر، اثر سه نوع بستر خاک رس، مخلوط ماسه بادی و ضایعات سلولزی نخل خرما (نسبت 10 به 1 حجمی) و مخلوط ماسه بادی و کمپوست قارچ (نسبت 10 به 1 حجمی) و همچنین تاثیر سه نوع شبکه، شامل توری پلاستیکی، گونی کنفی، لیف خرما و شاهد (بدون شبکه)، بر برخی صفات کیفی مانند سرعت رشد، تراکم ریشه، مقدار کلروفیل و وزن و استحکام قطعات چمن، در سال های 1381 و 1382 در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران بررسی شد. چمن مورد استفاده از نوع چمن های ورزشی و مخلوطی از چهار نوع بذر لولیوم (Lolium perenne) رقم "تایا" (40%)، پوآ (Poa pratensis) رقم "ومبلی" (30%) و رقم "سوبرا" (10%) و فستوکا (Festuca rubra) رقم "دیه گو" (20%) بود. برای اجرای این تحقیق از آزمون فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی استفاده شد. نتایج نشان داد که سرعت رشد، وزن قطعات چمن و مقدار کلروفیل برگ در بسترهای رسی به طور معنی داری بیشتر از بسترهای ماسه ای بود و تراکم ریشه و استحکام قطعات چمن در بسترهای ماسه ای به طور معنی داری بیشتر از بسترهای رسی بود. سرعت رشد، تراکم ریشه و مقدار کلروفیل در تیمارهای بهره گیری از ضایعات سلولزی نخل خرما به عنوان شبکه، افزایش یافتند و بیشترین استحکام با استفاده از توری پلاستیکی بدست آمد.

از آنجایی که کاشت چمن فرآیندی است پر زحمت، استفاده از روشهای جدید و سریع کاشت نظیر قطعه کاری، جهت احیاء و ترمیم فضای سبز ضروری به نظر می رسد. نوع بسترکاشت و همچنین انواع شبکه ها که به منظور استحکام بخشیدن به قطعات چمن به کار می روند می توانند روی ویژگی های کیفی تولید چمن قطعه ای تاثیر بگذارند. این تحقیق به منظور بررسی اثر چهار ترکیب خاکی شامل خاک رس، (30% کمپوست + 70% رس)، (30% کمپوست + 30% رس + 40% ماسه) و (10% پیت ماس + 90% رس) و چهار نوع شبکه شامل توری پلاستیکی، توری فلزی، گونی پلاستیکی و بدون شبکه (شاهد) در تولید چمن قطعه ای بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 16 تیمار و در سه تکرار طی دو سال (1388 و 1389) به اجرا در آمد. چمن مورد استفاده از نوع چمنهای ورزشی و مخلوطی از سه گونه و پنج رقم بود. نتایج نشان داد میانگین صفات رنگ، کلروفیل a، مجموع کلروفیل و میزان کلروفیل کل پس از اولین یخبندان زمستان در بستر (30% کمپوست + 70% رس) به طور معنی داری بیشتر از بقیه بستر ها بود. از طرفی بستر های دارای درصد رس بالاتر حائز یکنواختی و تراکم علفهای هرز بیشتری بودند.از نظر رنگ، کلروفیل b و میزان کلروفیل کل پس از اولین یخبندان زمستان بستر های دارای کمپوست نسبت به بقیه بسترها برتری داشتند. بالاترین استحکام در شبکه گونی پلاستیکی بدست آمد و میزان علفهای هرز در این تیمار نسبت به بقیه شبکه های مورد استفاده به طور معنی داری کمتر بود.

Purpose: The flourishing of political parties and currents is one of the signs of the degree of development in societies. In contemporary Iran and since the formation of the constitutional movement, political currents have gone through many ups and downs and it can be said that political currents in Iran after the Islamic Revolution have not yet reached the stage of institutionalization and stability. A characteristic feature of political currents in Iran is the divergence and division among political currents in recent decades, and this can be one of the reasons for the instability and cross-sectional and seasonal activity of political parties in Iran. Therefore, the necessity of leading research seeks to answer the question of how factors and divergence among political currents in Iran after the victory of the Islamic Revolution can be analyzed? And what are the scenarios for the advancement of political currents in Iran?Method: To answer this question, the method of causal-layer analysis, which is one of the qualitative methods in futures research, has been used.Findings: The research findings indicate that this divergence is due to a wide range of reasons from the level of causal systems (from the institutionalization of power to the formation of parties as elitist initiatives), worldview and discourse (from charismatic political authority to culture). Subsidiary-follower politics to myth-metaphor (Iranian individualism to belief in a strong state-weak society) can be analyzed.Conclusions: Three scenarios for the future of Iranian political currents can be considered: integration of currents as the security valve of the political system, the collapse of political currents in the traditional form, integration and consolidation in new social movements (virtualized parties).

گروه جدیدی از سایه بان های رنگی به نام سایه بان های نورگزین (Photo-Selective Netting) در حال گسترش هستند که می توانند بر کیفیت و کمیت نور دریافتی توسط گیاهان مؤثر باشند و در عین حال حفاظت مطلوبی از آنها نیز به عمل آورند. لذا جهت بررسی کاربرد سایه بان های رنگی (قرمز، سبز و زرد) بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک همیشه بهار، بنفشه، کروتون و آگلونما دو آزمایش جدا از هم در دو فصل زمستان و بهار در ایستگاه تحقیقات گل و گیاه زینتی لاهیجان انجام شد. صفات مورفولوژیکی مورد ارزیابی شامل ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک شاخساره و صفات فیزیولوژیک شامل کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین، فلاونوئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز بودند. نتایج نشان داد سایه بان زرد باعث افزایش قدرت رویشی گیاهان شد. اثرات متقابل سایه بان و گونه گیاه نشان داد بیشترین میزان ارتفاع گیاه، میزان کلروفیل و میزان کاروتنوئید گیاه مربوط به تیمار سایه بان زرد و بنفشه بود. بیشترین میزان آنتوسیانین، کاروتنوئید و کاتالاز تحت سایه بان قرمز و بیشترین میزان کلروفیل کل تحت سایه بان های قرمز و زرد در کروتون و آگلونما به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد کاربرد سایه بان های رنگی در مقایسه با عدم استفاده از سایه بان، شرایط رشد مطلوب تری را برای گیاهان بوجود آورد. همچنین سایه بان های زرد و قرمز برای رشد گیاهان مورد آزمایش بهتر از سایه بان سبز و بدون سایه بان بود و تاثیر مطلوب تری بر رشد گیاهان داشته است.

اهداف: به منظورمعرفی راهکاری برای کاهش اثرات دما و شدت نور بالا در مناطق گرم و کاهش درصد آفتاب سوختگی و افزایش کیفیت میوه درختان انار مطالعه حاضر انجام گردید. مواد و روش ها: پژوهش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. 8 تیمار سایه دهی شامل پوشش های سایبان در رنگ های سفید و سبز با 30 و 50 درصد سایه دهی و دو روش اجرا (روی داربست و روی درخت) در زمان گردویی شدن میوه های انار اعمال و با درختان شاهد (بدون پوشش) مقایسه شدند. یافته ها: در زیر سایبان ها در مقایسه با شاهد، میانگین دمای تاج درخت و شدت نور کاهش و رطوبت وزنی خاک و محتوای نسبی آب برگ افزایش یافت. تیمارهای سایه دهی درصد آفتاب سوختگی میوه های انار را کنترل و منجر به افزایش وزن و رنگ میوه و آریل، درصد آب میوه و عملکرد گردیدند. سایبان ها باعث کاهش TSS، TA و pH آب میوه و افزایش آنتوسانین کل، فنل کل، ویتامین C، شاخص طعم در مقایسه با تیمار شاهد شدند. حداکثر وزن میوه و آریل، درصد آب میوه، رنگ پذیری میوه و آریل و عملکرد در تیمار T3 و حداکثر TSS، TA و pH در تیمارهای شاهد و T3 ثبت شد. نتیجه گیری: تیمار پوشش سفید 50 درصد، علاوه بر کنترل آفتاب سوختگی، عملکرد کمی و کیفی میوه، آنتوسیانین کل، فنل کل و ویتامین C را بدون تغییر در TSS، TA و pH افزایش می دهد و کاربرد آن در باغات انار برای دستیابی به عملکرد بالاتر و تولید میوه هایی بازارپسند بدون هیچ گونه اثرات مخرب بر کیفیت میوه توصیه می شود.

معمولاً تبیین علمی برابر با شناخت علل دانسته می شود. برخی به دلایلی در اینْ تردید روا داشته اند، با وجود این به نظر می رسد که هم در تأملات عقل سلیم و هم در بررسی عمیق و تخصصی شناخت، کماکان روال غالب به نفع این فتوا می دهد که ما به ازای درک تبیینی اغلب همان تعلیل یا کاوش علل است، اما علت کاوی و علت یابی کار آسانی نیست. این مقاله در مقام تقویت این ایده است که مشکل اصلی تبیین علّی در دنیای علم بیشتر مشکلی عملیاتی ناشی از دشواری تشخیص شبکه ی علل است، نه خود اصل علیت و ارزش معرفت شناختی آن. دشواری اصلی تبیین علّی و پیش بینی بردار برآیند، یا تعیین برونداد و معلول نهایی، عمدتاً نهفته در کثرت، تنوع، همکنش، و دینامیزم علل و عوامل دخیل در یک فرایند علّی است، که شبکه ای می سازد که تشخیص و تفکیک و تجمیع و برآورد و محاسبه بردارهای مؤثر در آن اغلب دشوار و گاهی عملاً ناممکن می نماید. رشد کند علم (نه فناوری)، حضور نظریه های رقیب، نگاه احتمالاتی، و تبیین های موقت و مردد و کم توان در علم بیشتر به این دشواری آزمایشگاهی مربوط است تا به مشکل معرفت شناختی اصل علیت.

Recognition and understanding the genetic control of traits, combining ability and genetic structure are directly related to the success of breeding programs. For this purpose, a 7 × 7 one-way diallel design was conducted in a randomized complete block design with three replications. The measured traits were included plant height, height to the first capsule, number of days to 50% and 90% of flowering, number of capsules per plant, number of seeds per capsule, number of days to physiological ripening, number of branches, leaves number and length, 1000-seeds weight, capsule weight, length and width, chlorophyll a, b and total chlorophyll, biological andeconomic yields, harvest index, oil and protein percentage. analysis of variance showed that there was a significant difference between genotypes and diallel analysis showed that the additive variance of all traits and dominant variance of all traits except height to the first fruit-bearing capsule were significant. The oltan cultivar was the best and Ardestan genotype was the worst genotype in terms of general combining ability. Sabzevar×TS-3 and Sirjan×Fars were the best hybrids in most traits. The general heritability was between 0.90 to 0.96 for biologic yield and number of branches, respectively and narrow heritability was between 0.36 to 0.91 for the number of branches and harvest index, respectively. The analysis of variance by Hayman method confirmed the results of Griffing analysis.